Voorwoord 2022

Onze organisatie is officieel opgericht in 1996 maar begonnen in 1991 Zij is actief in de hulp aan diverse projecten in Oekraïne. Gedurende deze periode van ruim 30 jaar zijn we elke drie maanden daar zelf aanwezig om onze projecten te ondersteunen. In het begin was dit nog niet zo eenvoudig omdat humanitaire hulp in een communistisch geschoold land een totaal onbekend fenomeen was. We moesten opboksen tegen heel veel scepsis: er werd gedacht dat wij alleen maar kwamen om geld te verdienen, om carrière te maken, om te smokkelen of om vrouwen versieren. Men kon maar niet begrijpen dat er mensen waren die geïnspireerd door hun geloof in God en op zoek naar een betere wereld de motivatie hadden om te trachten kinderleed te verzachten. En dat er mensen in de wereld zijn, met het hart op de juiste plaats, die dit, omdat ze daar financieel en qua tijd toe in staat zijn, ook nog in de praktijk willen toepassen.

De eerste keer dat ik Oekraïne was, na de omwenteling, bezocht ik het Holosko-klooster van de redemptoristen. Zeer interessant. Mede door mijn interesse in iconen - ik ben zelf icoonschilder - was mijn belangstelling altijd al op het oosten gericht. Ik had hiervoor echter nog nooit de mogelijkheid gehad. Nu kon ik dus ook de kerken met hun gezangen en liturgie beter leren kennen. Wat nog steeds een inspiratie bron voor me is

Een van de priesters daar, Michael Koltun - in de communistische tijd kapitein op een onderzeeboot en nu tot bisschop verheven -, nam mij mee naar het oncologisch kinderziekenhuis, waar een zoon  van zijn broer was opgenomen. In die tijd werden er zeer veel kinderen opgenomen ten gevolge van de ramp in Tsjernobyl.
Het leed dat ik daar aantrof was met geen pen te beschrijven! Ik werd daar zeer door geraakt en ontroerd en ik voelde mij - in het besef dat ik gezonde kinderen en kleinkinderen had - als mens verplicht hier wat aan te doen. Ik had toen echter nog geen idee wat voor een omwenteling dit in mijn leven zou bewerkstelligen. Wel geloofde en begreep ik dat ik voor deze kinderen en het ziekenhuis echt iets zou kunnen betekenen. Ik voelde het dan ook als een opdracht om hier iets aan te doen.
Terug van deze eerste reis en het thuisfront verslag gedaan, besloot ik hier iets aan te gaan doen en de organisatie ‘Humanitaire hulp kinderen Oekraïne’ te op te richten.
Nu, na al deze jaren, hebben we al meer dan 60 grote transporten met humanitaire hulpgoederen verzorgd ter ondersteuning van onze projecten aldaar, momenteel georganiseerd door onze Oekraïense dochterorganisatie "Humanitaire hulp kinderen Oekraïne". In het ziekenhuis hebben we verschillende projecten uitgevoerd waarvan onder Projecten een verslag.

Patiëntjes van andere regio’s hadden onze hulp ook nodig. We kwamen in contact met een oncologisch ziekenhuis in Tsjerkassy, in het oosten van Oekraïne, ongeveer 700 km van onze basisplaats Lviv. Ook dit ziekenhuis wordt nu nog door ons ondersteund. In Lviv zelf ondersteunen we op dit moment twee geboorteziekenhuizen waar veel moet gebeuren op het gebied van voorlichting en betere apparatuur.
In 1993 waren wij blij ook het doveninstituut tot onze nieuwe projecten te mogen rekenen. Hetgeen uitmondde in een lange, internationale samenwerking op het gebied van spreken en verstaan per computer. Maar niet alleen zieke of gehandicapte kinderen hadden en hebben onze zorg nodig .

Ook weeskinderen, zwerfkinderen en kinderen uit gebroken gezinnen (waar meestal alcoholproblemen aan ten grondslag liggen).

Deze kinderen proberen we op te vangen in het ecologische centrum en in ons nieuwe kinderdorp in Grebeniv, waar ook de weeskinderen uit de regio Sambir - ook door ons ondersteund - naar toe kunnen om op verhaal te komen. Zeker nu in tijd van oorlog.

Maar vooral de ondersteuninng voor 27 kinderen met SMA (Spinale Musculaire Atrofie) met materialen doet een aanslag op ons budget.

Veel is er nog te doen in het kader van voorlichting op scholen op verschillende terreinen. De  onbespreekbaarheid van aids en hepatitis - zeer urgent want oprukkend - vormt echter een ernstige belemmering. Wij maken ons soms zorgen om al deze projecten ook financieel op de ingeslagen weg te kunnen vervolgen. Maar toch hebben we goede hoop dat de Voorzienigheid ons - samen met u - de helpende hand zal toesteken. Ik hoop dan ook dat deze website daartoe een bijdrage kan leveren.

Piet Spijkers